SKIZA HISTORIO

Tiun ĉi materian mondon mi alvenis 2-an de junio de 1963 jaro. En dekkelkjara aĝo mi komencis interesiĝi pri neklarigitaj fenomenoj (t.n. paranormaj). Tio komenciĝis de radiestezo (rabdismo), poste la interesiĝsfero vastiĝis por jogo, bioenergoterapeŭtiko, spirita memevoluigo kaj al ligitaj kun tio praktikaĵoj, k.t.p. Rezulte sekvis tion mia interesiĝo pri sanigaj nutromanieroj kaj kuracigaj fastadoj; ekde ĉi tempo mi klopodis manĝi prefere neviandaĵojn.
Tiutempe en Pollando estis malfacile kontakti literaturon dediĉitan al tiu temaro, plejofte tio estis kopioj vendataj tre kare. Tamen ekzistis kelkaj societoj de radiestezistoj kaj de similaj personoj, kiuj organizis kunvenojn dediĉitajn al la neklarigitaj fenomenoj, do laŭ miaj eblecoj mi partoprenis ilin, por lerni ĉiam pli multe.
Nur poste, ekde la fino de la 1998 jaro, vojaĝante dum pli ol tri jaroj tra landoj de Azio kiel instruisto kaj propagandisto de Esperanto, mi estis povinta trovi multan ĉiteman literaturon, do kiam nur estis okazo, mi legis kaj praktikis. Ankaŭ mi vizitis, se nur tio eblis kaj se estis laŭvoje, spiritajn centrojn, ekz. Aŝramon de Sai Baba en Hindujo.

MIA TASKO

Mi malkovris kaj spirite komprenis, ke estas mia tasko informi homojn pri:
- praktika sciaro pri la metodoj de akomodiĝo de homo al la senmanĝula vivostilo;
- materialoj medicina kaj scienca klarigantaj procedon de la akomodiĝo kaj kapablon vivi sen manĝado.

TRANSIRO AL SPIRITA PROVIZADO

Decido pri transŝalto al senmanĝula vivostilo estis laŭvica paŝo sur mia vojo de konscia spirita memevoluigo, daŭrinta ekde 16-jara aĝo. Mi antaŭsentis, ke tiu sekvanta la aliajn konscia alterno de la vivostilo okazos 1-an de julio de 2001 jaro. Mi sendis la tutan familion ferii dum pli ol unu monato kaj mem, ĉiutage laborante kaj kontemplante pli ol kutime, akomodadis la organismon al spirita energiprovizado. Mi projektis metamorfozon al spirita energiprovizado dum 3 ĝis 5 semajnoj, tamen tio ĉi daŭris pli longe. En plimultaj kazoj mi aŭskultis la organismon kaj konsultis ĝiajn kapricodezirojn kun intuicio, efektive oni povas diri, ke la tuta tempo de akomodiĝo estis organizita flanke de mia intuicio.
La procezo mem ne estis por mi io surpriza, ĉar ekde 16-a aĝjaro mi fastis minimume unufoje jare, por purigi kaj sanigi la organismon. Mi skribe dokumentis, kiel la tuto okazis ĉe mi, por havi materialon utiligeblan por sciencaj esploroj.
En 1a de aprilo 2003 mi finis tiun eksperimenton kaj komencis alian. Mi decidis manĝi multe, por dikigi mian organismon ĝis 130 kg kaj malsanigi ĝin, por inter alie kompreni homojn, kiuj faras tion, por sperti ilian vivon. Dikiĝinte (nur ĝis 100 kg) kaj malsaniĝinte mi kuracis kaj maldikigis la organismon facile kaj rapide. Danke al tio mi ne nur spertis la vivon de malsana dikulo sed ankaŭ certigis mian scion pri tio, kiel facile forigi tiujn du seriozajn problemojn de homoj: dikecon kaj tiel nomatajn "nekuraceblajn malsanojn".
Mi daŭrigas la esperimentadon kun miaj menso kaj korpo, koncerne manĝadon kaj fastadon. En la Pola parto de mi priskribis tion iom.

LABORO

Post finita lernejo mi laboris kiel kemiisto sciencisto en "Instituto Pri Peza Organika Sintezo" en Kędzierzyn-Koźe (urbo en Pollando). Poste mi decidis vojaĝi tra Azio kaj instrui Esperanton. Jam dum laboro en la instituto, sufiĉe ofte mi veturadis al Esperanto-aranĝoj en Eŭropo. Do mi vagabondis tra dekkelkaj landoj de Azio ekde decembro de 1989 ĝis la somero de 1992 jaro. Ĉi tiu vojaĝado estis por mi la plej bona universitato de la tuta vivo.
Ankoraŭ ĉe la fino de mia restado en Azio (Tajvano) mi komencis mian propran entreprenon, mi estigis eldonejon. Mi eldonadis pole kaj esperante la gazeton "Mono". Post la reveno hejmlanden mi startigis lernejon pri fremdaj lingvoj. Kelkajn monatojn poste venis al mi kaj konstante ekloĝis en Pollando mia edzino, ĉinino el Tajvano. Post du jaroj mi fermis la lernejon kaj funkciigis komercan entreprenon. Ekde tiu tempo mi importis komputilpartojn precipe el Tajvano kaj Ĉinio.
Mi fermis la kompanion kaj finis iun ajn komercan agadon en majo de 2005.